Ο υπουργός Παιδείας και «αγαπημένος» των ΜΜΕ ξαναχτύπησε, ξεπερνώντας μάλιστα κάθε όριο σε θρασύτητα, αλαζονεία και παραχάραξη της πραγματικότητας. Απέδειξε για μια ακόμα φορά ότι μπροστά στη καταθλιπτική πραγματικότητα που ζουν οι δεκάδες χιλιάδες των εκπαιδευτικών και μαθητών, ο υπουργός επιλέγει να «χτίσει» το προσωπικό του προφίλ εξυπηρετώντας μικροπολιτικές και μικροκομματικές του σκοπιμότητες. Στη συνάντηση λοιπόν με το ΔΣ της ΟΛΜΕ στις 31 Οκτωβρίου, αντί να συζητήσει για την καυτή ατζέντα των σοβαρών προβλημάτων (κενά, διορισμοί, διαθεσιμότητες, αξιολόγηση, κλπ) που αποτελούν βραδυφλεγή βόμβα για την εκπαίδευση, ο υπουργός επέλεξε να αλλάξει τη θεματολογία αιφνιδιαστικά και να ξεκινήσει με αυτά που ο ίδιος θεωρούσε αναγκαία να συζητηθούν παρακάμπτοντας τη σκληρή πραγματικότητα. Ξεκίνησε λοιπόν ζητώντας ούτε λίγο – ούτε πολύ πιστοποιητικά «νομιμοφροσύνης» και υποταγής από το ΔΣ της ΟΛΜΕ – υπό τον τίτλο «moratorium» – απαιτώντας μάλιστα από αυτό να δεσμευτεί ώστε να μην οργανώνονται κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις από τις τοπικές ΕΛΜΕ και φορείς όταν ο ίδιος θα επισκέπτεται σχολεία καθώς και κατά τη διάρκεια των παρελάσεων(!!) ως απαραίτητο όρο ώστε να «απομακρύνει τα κάγκελα και την αστυνομία». Έφτασε μάλιστα σε τέτοιο σημείο θρασύτητας ώστε να καταφέρεται απέναντι σε έναν ολόκληρο σκληρά δοκιμαζόμενο κλάδο και τις μεγάλες αγωνιστικές κινητοποιήσεις του με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς όπως «άμα δεν επισκεφθώ εγώ τα σχολεία, τρεις και ο κούκος είστε»! Είναι προφανές ότι η κίνηση αυτή, εντασσόταν στο επικοινωνιακό παιχνίδι του υπουργού. Χαρακτηριστικό μάλιστα στοιχείο που επιβεβαιώνει τους επικοινωνιακούς ελιγμούς του, ήταν το γεγονός ότι πριν καν ολοκληρωθεί η συνάντηση, το υπουργείο είχε δημοσιεύσει ήδη το δελτίο τύπου από αυτή στο οποίο διαστρέβλωνε τα όσα πραγματικά ειπώθηκαν. Στην ουσία της – ελάχιστης χρονικά – συζήτησης που έγινε, δήλωσε ορθά – κοφτά και με απόλυτο κυνισμό ότι «δεν θα προσληφθεί ούτε ένας αναπληρωτής», «δεν θα υπογραφεί ούτε μια συνταξιοδότηση για φέτος». Σε σχέση με τους συναδέλφους μας που βρίσκονται εδώ και 16 μήνες σε καθεστώς απόλυτης ομηρίας – λόγω της διαθεσιμότητας – η απάντηση ήταν ξανά «μια από τα ίδια». Επανέλαβε τις δήθεν προσωπικές του δεσμεύσεις για να μην απολυθεί κανείς και παρέπεμψε για μια ακόμα φορά το ζήτημα στον… Μητσοτάκη. Φυσικά καμία απολύτως δέσμευση δεν προέκυψε για τους 85 συναδέλφους μας οι οποίοι σταμάτησαν να μισθοδοτούνται ήδη από τον περασμένο Μάρτη. Όσο για τα 1500 σχολεία που σβήστηκαν τα τελευταία τέσσερα χρόνια από το σχολικό χάρτη, εξ’ αιτίας των καταργήσεων και των συγχωνεύσεων, όσο για τα υπερδιογκωμένα τμήματα που στοιβάζουν τους μαθητές και δημιουργούν παιδαγωγικές συνθήκες των προηγούμενων τριάντα και πλέον χρόνων, δήλωσε αναίσχυντα ότι η πολιτική επιλογή ήταν σωστή και ότι συμφωνεί με αυτή, δείχνοντας εμμέσως πλην σαφώς το δρόμο για το πώς θα αντιμετωπιστούν και φέτος τα τραγικά προβλήματα από τις ελλείψεις εκπαιδευτικών. Σε ότι αφορά τα υπόλοιπα θέματα της συνάντησης, ο – κατά τα άλλα – υπουργός Παιδείας, παρέπεμψε το ΔΣ της ΟΛΜΕ, στην κουστωδία των υπηρεσιακών παραγόντων που βρίσκονταν εκατέρωθεν του, διότι ο ίδιος είχε… άλλες δουλειές. Μετά και από αυτά η πορεία αποχώρησης όλου του ΔΣ ήταν προδιαγεγραμμένη μιας και δεν υπήρχε πλέον κανένα περιθώριο στοιχειώδους συζήτησης. Να σημειώσουμε ότι είχε προηγηθεί η αποχώρηση του εκπροσώπου του ΠΑΜΕ λίγα λεπτά νωρίτερα.
Ιδού το πραγματικό πρόσωπο του πολιτικού προϊστάμενου και εργοδότη, δεκάδων χιλιάδων δασκάλων και καθηγητών. Η προσωποποίηση του αυταρχισμού, της προσωπικής επικοινωνιακής πολιτικής, της απαξίωσης ενός κλάδου που αγωνίζεται κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες να κρατήσει τα σχολεία ανοιχτά και τους μαθητές στις τάξεις. Μπροστά στα δεδομένα όπως διαμορφώνονται έχουμε λοιπόν να καταθέσουμε τα εξής. Το συνδικαλιστικό και εκπαιδευτικό κίνημα δεν υποτάσσεται και δεν συναινεί με τους δήμιούς του. Πολύ περισσότερο δεν ζητά την «άδειά» τους για να οργανώσει τις αντιστάσεις και τις κινητοποιήσεις του απέναντι σε αυτή τη βάρβαρη πολιτική και σε όσους την εκφράζουν και την υλοποιούν. Στο διά ταύτα και επειδή διαμορφώνονται αρνητικές και επικίνδυνες συνθήκες οι οποίες απειλούν να μετατρέψουν την Ομοσπονδία σε διακοσμητικό στοιχείο που θα συμπληρώνει το επικοινωνιακό προφίλ του υπουργού, εκφράζουμε την απόλυτη αντίθεσή μας στη συνέχιση αυτών των «τακτικών» συναντήσεων. Είναι πέρα από προφανές ότι η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ, δεν πρόκειται να διαφοροποιηθεί ούτε στο ελάχιστο από την πολιτική που «καίει» μαθητές, εκπαιδευτικούς και σχολεία. Ο μόνος όρος που μπορεί να αλλάξει, να αναχαιτίσει και να ανατρέψει αυτή την πολιτική είναι ο αποφασιστικός, μαζικός και παρατεταμένος αγώνας των εκπαιδευτικών και όλου του λαού.
Οι εκπρόσωποι των ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ στο ΔΣ της OΛΜΕ, Γιώργος Δεμερδεσλής - Χρίστος Σόφης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου