Κύριε Αρβανιτόπουλε,
οι εκπαιδευτικοί έχουν μάθει να μιλάνε με όνομα και επώνυμο και να κοιτούν στα μάτια τους συνομιλητές τους και τους μαθητές τους, δεν κρύβονται πίσω από ανώνυμα non paper με τα οποία γίνεται η επικοινωνία του Υπουργείου τις τελευταίες μέρες.
«το σχολείο, μας ομορφαίνει την ψυχή μας…»
Ανοιχτή επιστολή προς τον Υπουργό Παιδείας.
Κύριε Αρβανιτόπουλε, οι εκπαιδευτικοί έχουν μάθει να μιλάνε με όνομα και επώνυμο και να κοιτούν στα μάτια τους συνομιλητές τους και τους μαθητές τους, δεν κρύβονται πίσω από ανώνυμα non paper με τα οποία γίνεται η επικοινωνία του Υπουργείου τις τελευταίες μέρες.
Η απόφαση για την κλείσιμο των τομέων και των ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ κρίνεται ιδιαίτερα Ρατσιστική σε τρείς τουλάχιστον περιπτώσεις καθώς πλήτει πρώτον κυρίως τα κορίτσια, με δεδομένο ότι σ αυτές τις ειδικότητες το 90% είναι γυναικείος πληθυσμός, δεύτερον τα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα της κοινωνίας καθώς από αυτά προέρχεται σχεδόν το σύνολο των μαθητών των ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ και τρίτον την πολυπολιτισμικότητα στην εκπαίδευση δεδομένου ότι τα παιδιά των περισσότερων μεταναστών επιλέγουν την επαγγελματική εκπαίδευση για τις σπουδές τους.
Διαβάστε όμως ποια σχολεία θα κλείσετε με αυτήν την απόφαση.
Την μέρα που ανακοινώθηκε η κατάργηση, πολλά παιδιά που ήρθαν αυθόρμητα στο σχολείο για να μάθουν τα νέα ότι κλείνει ο τομέας τους και μάλλον το σχολείο τους, πάρα πολλά ξέσπασαν σε κλάματα και με ρωτούσαν ένα πράγμα «κύριε γιατί μας κλείνουν το σπίτι μας;» ξέρω ότι μπορεί να σας φαίνεται περίεργο μαθητές να αποκαλούν το σχολείο σπίτι αφού για το υπουργείο οι μαθητές είναι αριθμοί και δεν έχουν ψυχή, όμως στα ΕΠΑΛ και στις ΕΠΑΣ όπου έρχονται κυρίως τα παιδιά των λαϊκότερων στρωμάτων το σχολείο, οι συμμαθητές και οι καθηγητές αποτελούν το σπίτι και την οικογένεια τους .
Αυτά τα παιδιά έρχονται στο σχολείο διανύοντας καθημερινά αποστάσεις 20 -50 χιλιομέτρων ξεκινώντας από τα σπίτια τους στις 6:30 το πρωί και επιστρέφοντας στις 2:30 το μεσημέρι. Επέλεξαν όμως αυτό το δύσκολο δρόμο, για δυο λόγους όπως δηλώνουν τα ίδια και οι κηδεμόνες τους, ο πρώτος αφορά την αδυναμία συνέχισης σπουδών στο Γενικό Λύκειο λόγω των φροντιστηρίων που πρέπει να πληρώνουν και ο δεύτερος η δυνατότητα που τους παρέχει το ΕΠΑΛ να αποκτήσουν ένα πτυχίο που θα τους βοηθήσει επαγγελματικά στο μέλλον και να συνεχίσουν τις σπουδές τους στα ΤΕΙ πετυχαίνοντας την εισαγωγή τους μέσα από τις Πανελλαδικές εξετάσεις των ΕΠΑΛ. Αυτά τα παιδιά συμμετείχαν και πρωταγωνίστησαν σε περισσότερες από 40 δράσεις και δραστηριότητες σχολικές και εξωσχολικές, που αφορούν το περιβάλλον, την αιμοδοσία, τα προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας, δενδροφυτεύσεις, ενημερώσεις σχετικά με ναρκωτικά τροχαία διαδίκτυο, καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και άλλα πολλά. Παρακολουθώντας παράλληλα, κανονικότατα τα μαθήματα τους και καταφέρνοντας τα περισσότερα να πετύχουν και πολύ υψηλές βαθμολογίες και υλοποιήσουν τα όνειρα τους για εισαγωγή στα αντίστοιχα ΤΕΙ όπου οι βάσεις εισαγωγής είναι πολύ πάνω το δέκα. Όλα αυτά στη συντριπτική τους πλειοψηφία χωρίς φροντιστήρια.
Δίπλα σ΄αυτά τα παιδιά υπήρχαν καθημερινά εκπαιδευτικοί όλοι τους με πτυχία τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ( ΤΕΙ, ΑΕΙ, Πολυτεχνείο, Ιατρική), όλοι τους με επιπλέον παιδαγωγικές σπουδές (ΣΕΛΕΤΕ ή παιδαγωγικά τμήματα) στη μεγάλη πλειοψηφία με δεύτερα πτυχία, με ξένες γλώσσες, γνώσεις υπολογιστών κ.α
Τα απογεύματα και στον ελεύθερο χρόνο, σε αντίθεση με αυτά που ισχυρίζεται το non paper, οι περισσότεροι από αυτούς παρακολουθούσαν σεμινάρια για προβλήματα εφηβείας, μαθησιακές δυσκολίες, θέματα για εξαρτησιογόνες ουσίες, νέες τεχνολογίες και αρκετοί από αυτού δίδαξαν και στα κοινωνικά φροντιστήρια του νομού.
Τα δυο τελευταία χρόνια περισσότερα από 10 παιδιά του σχολείου, με πραγματικά προβλήματα καθημερινής επιβίωσης ( στη διατροφή και την ένδυση), συνέχισαν να έρχονται στο σχολείο χάρις στην οικονομική υποστήριξη που τους δινόταν από τους καθηγητές του σχολείου.
Δεν θέλω να σας κουράσω με περισσότερες αναφορές εξ άλλου μπορείτε να μάθετε για τις δραστηριότητες αυτών των σχολείων αν μπείτε σε οποιαδήποτε ιστοσελίδα τους
Επιτρέψτε μου να παραθέσω δυο αναφορές μαθητών μας για το σχολείο τους
Η πρώτη προέρχεται από μαθητές μεγαλύτερης ηλικίας που έχουν απολυθεί από τη δουλειά τους και ήρθαν να πάρουν ένα πτυχίο για επαγγελματική αποκατάσταση. «Γραφτήκαμε στο ΕΠΑΛ για να πάρουμε ένα πτυχίο που θα μας έδινε κάποια μόρια σε μελλοντικούς διαγωνισμούς. Όμως κερδίσαμε πάρα πολλά περισσότερα. Νιώσαμε χαρά, λύπη, αγωνία, ευτυχία αλλά το κυριότερο μας δώσατε πίσω την ελπίδα για τη Ζωή που κάποιο μας στέρησαν…»
Η δεύτερη αναφορά είναι τα λόγια μιας μαθήτριας για την επιλογή του σχολείου στα αειφόρα σχολεία της Ελλάδας. «έχουμε το πιο όμορφο σχολείο, όχι γιατί είναι όμορφο κτίριο ή γιατί οι καθηγητές μας είναι όμορφοι στην εμφάνιση, αλλά γιατί καταφέρνουν και ομορφαίνουν την ψυχή μας…»
Τώρα πλέον γνωρίζετε ποιους τομείς και ποια σχολεία κλείνετε.
Έχω την τιμή να λέω ότι είμαι διευθυντής αυτών των εξαίρετων εκπαιδευτικών που δίνουν ελπίδα για ζωή και ομορφαίνουν τις ψυχές αυτών των εξαίρετων παιδιών.
Κάποιο ανώνυμοι θα ντρέπονται γιατί μαυρίζουν τις ψυχές αυτών των παιδιών.
Κωνσταντίνος Κωνσταντούλας
Διευθυντής του 2ου ΕΠΑ.Λ. Αμαλιάδας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου